De voorbije weken zijn nog nooit zo hectisch geweest

De voorbije weken waren enorm hectisch. Elke dag was gevuld met werk vanaf de moment van opstaan tot op de moment dat ik mijn gemiddelde drie uren nachtrust had. Ik heb vrij goed kunnen omgaan met deze omstandigheden. Het gaat eigenlijk de laatste tijd zo goed, dat een van mijn vrienden suggereerde om iets meer positiefs op mijn blog te zetten. Ik kan dat echter niet. Het is een herinnering voor mij aan de vernietigende kracht van kanker dat nog steeds aanwezig is. Ik schrijf er niet elke dag over, maar in de voorbije twee jaar weet ik dat ik maar 1 telefoontje, tweet of mail verwijderd ben van slecht kanker nieuws.

Deze blog heeft me geholpen door de meest beangstigende momenten van mijn leven en werd onrechtstreeks een bron van inzicht voor anderen die met deze vernietigende ziekte te maken hebben. Wandelen op planeet K laat ons toe om elkaar virtueel de hand vast te houden en deze ervaring samen te doorstaan.

Jaren geleden, was ik genomineerd voor Producer van het jaar. Ik won toen niet, maar een van de juryleden stelde : "Misschien moet Nile Rodgers een speciale prijs krijgen voor enkel het pure geluid dat hij heeft gemaakt?"

In 2012/13 heb ik mezelf overtroffen. Artistieke output gaat in cycli. Ik ben aan het trappen alsof ik meedoe aan de Tour De France. Een paar filosofische vrienden verklaarden me dat mijn gedrag iets is als "de dood proberen ontlopen" - maar ik ben tenminste aan het proberen en aan het lopen. Voor mij voelt het aan als leven - wat het tegenovergestelde is van dood.

Ik ben aan het werken geweest aan verschillende albums, films, TV en radio shows, live concerten, speeches en conferences. Ik kan niet alle details van deze projecten delen maar er waren vele mooie momenten.

Totdat je iets anders hoort, blijf ik gaan en gaan. Maar voor nu - Ik ga niet sterven.